2

Başarılar:

Geçtiğim yollardan bir daha geçiyorum; bakıyorum izlerime o andaki hayatlara. 

Şimdi anlıyorum kapıların nasıl mühürlendiğini, yalayarak çözülmüyor o ıslatılan su maymuncukları…

Her yerde bir alarm sesi yükseliyor o da ne bu benim vücudumun bana verdiği bir savaş mı? Yoksa bir tür buhran mı?

Çok anlamadım bu Dünyada’ki sesleri bazen bir ışık hoşluğu bazen ise ceset üzerine kalemlerin çizdiği kemikler idi. 

Sen şimdi yine başıboş bir sokakta geziyorsun, Ayın verdiği ışık sana tatlı geliyor ama kör olduğunu hatırlamıyorsun…

Ne demeliydi insan? Şu hayalperest arkadaşlıklarda iyi insanların sürekli bir uzvunu mu kaybetmesini mi söylemeliydi… Yoksa aşağıya tırmananlarının kazanması mıydı? 

Uzun süredir aşağıya tırmanıyorum bir beyaz zenci olarak ama anladımki tırmandığım yer aslında kendimin yokuşuydu.