• Profile photo of Deniz Sayman

      Deniz Sayman bir güncelleme paylaştı

      bir yıl önce

      Puan 410
      Başarılar:

      SORU : Gitar çalmaya başlarken hayallerini, hedefleriniz ve çekinceleriniz nelerdi? Neler yapmak istiyordunuz ama bu size çok zor ya da imkansız gibi göründü? Bu hedeflerinize doğru nasıl gidiyorsunuz?

      Burak, Can Arda Çınarve4 others
      8 Yorum
      • Puan 1
        Kullanıcı

        Hayalim 3 4 arkadaş beraber çalarak sevdiğimiz şeyi daha da güzel kılmak, belki küçük de olsa bir sahne tozu yutmaktı, hedefim ise idol edindiğim kişilerin eserlerine kendim eşlik edebilmekti, en büyük çekincem insanlara öğrendiklerimi çalarken yada hocamla alıştırma yaparken yanlış çalmaktı, solo pratiği yaparken ortaya anlamsız bir şey çıkacak diye çekinirdim kendimi bırakamazdım, iş güç derken bunlardan uzak kaldım belki yıllar oldu ama sizin videolarınızı izlerken canlı yayını da görünce tekrar kanım kaynamaya başladı 🙂

        • Puan 1
          Kullanıcı

          Çok çok yeni başlayan biri olarak hayalim sesini duyduğum zaman bile nörönlarımın dans ettiği gitarı kendim çalabilmek.Yaratım aşamasında olmak elbette hayallerim arasında ama yolun çok başında olduğum için şuan kafamda canlandırmakta bile zorlanıyorum 

          • Puan 1
            Kullanıcı

            Bir hayal ya da hedefle başlamadım, pandemi döneminde evde boş boş yatarken odamda senelerdir duran gitarla göz göze geldim, elime aldım, internetten bakabildiğim kadarıyla bir şeyler çalmaya çalıştım, sonra bir arkadaşım kullanmadığı bir elektro gitarı uygun fiyata satmayı düşünürken ben aldım, maceram öyle başladı. Sonra bir gün arkadaşlarla otururken hep beraber bir şeyler yapma isteği geldi ve müzik üniversitesi ile tanıştım. Hiç yoktan edindiğim bir hobim olduğu için bir çekincem yok açıkçası, pratiklerimi yerinde ve zamanında yapmaya çalışıyorum, daha da ileri gidebileceğimi umuyorum.

            • Puan 1
              Başarılar:
              Kullanıcı

              Hayalim gitarı elime almadan önce bile stadyumda konser vermekti. Hâla da öyle 🙂 Her türlü sahnede bulundum, stadyum hariç. Çekincem Tr’de bu işten para kazanmaktı. Sonuç olarak başardım fakat güvencem kesinlikle müzik değil. Kazansam bile değil çünkü her an baltalanabilecek bir sektör maalesef… Sırf bu yüzden bile yurt dışı düşünüyorum. Durum ne olursa olsun elimden geleni yapmaya ve asla durmamaya devam ediyorum, edeceğim de.

              • Puan 1
                Başarılar:

                Bir grup kurup farklı farklı türlerde müzik yapmak (genellikle metal) fakat gitara başladıktan sonra o kadar kolay olmadığını anladım çalmak zor geliyordu ve yazmakta ayrı dertti fakat çalışınca pekte zor olmadığını anladım.

                • Puan 1
                  Başarılar:

                  Kendi sınırlarımı aşabilmek en büyük önceliğim ve bu doğrultuda kabiliyetlerimi kullanarak öğrenebildiğim tüm enstrümanları harmanlamak ve bu yolculukta sizinle en güzeline ulaşmak umduğum

                  • Puan 1

                    Ben aslında bağlama çalan insanım düşündüm neden bağlama ile sınırlı kalsın, neden daha fazlası olmasın dedim ve diğer enstrümanlar arasında elektro gitar ağır bastı 

                    • Puan 1
                      Başarılar:

                      Merhaba
                      Müziğe başlayalı çok uzun bir süre oldu.Buraya son 27 senenin kısa bir özetini yazacağım.Belki faydalanan olur diye..
                      Gitara lisedeki müzik öğretmenim sayesinde klasik gitar çalarak başladım.
                      Kısa sürede open chordları öğrendim.Sonrasında da sevdiğim müzikleri çalıp söylemeye başladım.Amacım üst sınıftaki kızı etkilemekti 🙂 Etkiledim ve birkaç ay sevgili de olduk 🙂 Ardından bazı şiirleri bestelemeye çalıştım.Kendi sözlerimi yazarak beste yapmaya başladım.Daha çok o dönemin pop şarkılarına benziyordu.Kayıt teknolojileri bu kadar yaygın ve gelişmiş değildi.Yerel bir radyo programında 5-6 şarkıyı yayına çıkarak kaydetmeyi başardım hala kaseti evde durur..Sonra lise konseri ( bas gitarsız ) iki gitar ve bateri olarak..Üniversite dönemimde de baterist dostumla yola devam ettik.Ayrı şehirlerdeydik gruba bas ve klavye bulmak gerekiyordu.İkimizin sesi de iyi olmadığından vokal de şarttı.Neyse vokal bas gitar ve klavye de bulduk..Küçük bir anadolu şehrindeydik rock müziğin Türkiye ‘ deki en iyi dönemiydi diyebilirim.Festivaller konserler barlar heryerde rock çalıyordu.Amacımız İngilizce sözleri olan bir rock bande olarak kendi şarkılarımızı glastonbury vb festivallerde çalabilmekti.Öğrenci evine küçük bir mikser hoparlör koyup kayıtlara başladık. Kendimizin düzenlediği bir etkinlikte çaldık.Anadolu da küçük bir rock festte çaldık.O gün yağmur yağdı katılım çok düşüktü.Bir iki üniversite konserimiz de oldu ama küçük şehirlerdi hepsi..Aynı grupla bir kez de bir arkadaşımızın yardımıyla İzmir ‘ de barda çaldık.Sonrası askerlik evlilik ayrı şehirlerde yaşama vb nedenlerle gelmedi.
                      Sonrası kayıt teknolojileri eğitimi , armoni notalar kitaplar ve methodlarla geçti.Bir gün eve ses kart aldım.Küçük kötü kayıtlar derken kendi müziğimi yapmaya başladım.Ama işin kayıt yönüne girdikçe gitar çalışmamaya başladığımı farkedip ilgimi kaybettim.Aslında hala yaptığım şarkıları unutmayayım diye kayıt yapıyorum 🙂 Birgün sağlam köklere sahip bir grup kurarsam stüdyoda kaydetmeyi daha uygun buluyorum.O da çok maliyetli neyse..
                      Şu an yeni bir grupta ritm gitar çalıyorum.Kendi bestelerim var.Öğrenmeye ve öğrendiklerimi herkesle paylaşmaya çalıyorum.
                      Sonuç olarak ;
                      -Başlarda hayalini kurduğumuz hiçbirşey olmadı.Glastonbury ‘ de çalamadık.
                      -Hiç çekincem olmadı ama sanırım şu ana kadar olduğu gibi müziği hobi olarak yapmaya devam edeceğim gibi gözüküyor.Para kazanma durumu başka bir level 🙂
                      -Yanlış zamanda yanlış yerde elimizde hiçbir imkan yokken birşeyler denedik kısmen birşeyler oldu kısmen de hiçbirşey olmadı 🙂
                      -Alkol vs ile müziğin hiçbir yere gitmediğini gördük çalışmanın önemini kavradık.
                      -Hep üretkendik ama üretmenin mutluluğunu diğer insanlarla paylaşamadık ancak dolu dolu müzikle geçti yıllar daha ne olsun 🙂
                      – Öğrenmenin yaşı yok , öğrenmeye ve gelişmeye devam
                      -Grup olmanın dinamikleri tek başına çalmaktan çok daha farklıymış
                      -Doğru yer doğru zaman doğru insanlar diye birşey varmış ve müzik için de geçerliymiş ekip arkadaşlarınızı iyi seçin yarı yolda kalmayın veya kimseyi yarı yolda bırakmayın derim 🙂
                      -Bir de fırsatlar önünüze geldiğinizde hazır olmak önemli o yüzden kendi müzikal gelişiminize yatırım yapın
                      -Aileye bu işleri anlatmak kabullenmelerini sağlamak hiç kolay değil !
                      -Bir de şarkının orijinallerini öğrenmeden kendi yorumunuzu katmayın kötü duyuluyor
                      -İşin bir de toplumsal, kültürel , sosyo-ekonomik , politik , tarihsel bir durumu var gözardı etmeyin !
                      -İmkansız değil ama kolay da olmayacak
                      -Hedef her zaman iyi müzik olsun

                      Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim umarım başlığa uygun bir entry olmuştur.Olmadıysa da bu fırsatı bana veren D.Sayman ‘ a teşekkürü borç bilirim.
                      Fonda şu an Jim Hall – Things Ain’t What They Used To Be çalıyor..Müziğe geri döneyim